Alweer op de helft van mijn reis..

Hoi lieve vrienden, familie en kennissen,

Het is alweer 4 weken geleden dat ik mijn eerste blog schreef. Op dit moment zit ik bijna op de helft van mijn reis, wat vliegt de tijd!

Ik ben de dag nadat ik mijn eerste blog schreef, voor het eerst op bezoek geweest bij de bevolking die leeft in de armere delen van Zuid-Afrika. We hebben in de community genaamd "Klipheuvel" tienermeisjes gesproken die te maken hebben of te maken hebben gehad met zwangerschap. Deze meisjes zijn vaak erg jong wanneer ze zwanger worden, tussen de 11 en 16 jaar. We werden vriendelijk ontvangen in de kleine huisjes, waar zij in wonen met hun familie. Eigenlijk zijn dit geen huisjes te noemen, omdat ze in elkaar gezet zijn met oud en vies materiaal waar wij onze huisdieren nog niet in zouden laten leven. Wat opvallend was, is dat de huisjes van de binnenkant op het eerste gezicht redelijk leefbaar leken, er stond o.a. een tv, een magnetron en een kookstel. Later bleek dat zij dit krijgen van familie of mensen waarbij zij gewerkt hebben. Omdat er geen elektriciteit is in deze community is, staan de spullen er voor het idee. Je kunt het vergelijken met een speelhoek voor kinderen, ze doen alsof het een "echt" huis is. Best triest om zo van dichtbij te zien. De kinderen waren het meest blij dat wij er waren, ze renden achter ons aan en lieten bijna niet meer los. Aangezien ik dol ben op kinderen, vond ik het geweldig en wilde ik ze het liefst mee naar huis nemen. Het is en blijft lastig om deze mensen te zien, maar heeft ook zo zijn mooie kanten. Ik heb gezien hoe deze families zich sterk houden, door elkaar er door heen te slepen en kracht te putten uit elke nieuwe dag die hen gegeven is.

Het weekend daarna heb ik een andere kant van Zuid-Afrika mogen proeven, de big 5! We zijn naar het safaripark Inverdoorn geweest waar we hebben rondgereden in een jeep. Hier heb ik de alle dieren van de Big 5 gespot! Geweldig om  deze prachtige dieren in het wild te mogen zien genieten van de rust en de Zuid-Afrikaanse zon, ik zou er zo tussen gaan liggen. Deze dieren liggen namelijk 80% van de dag te luieren en te gapen in deze zon alsof ze koning zijn, heerlijk lijkt me dat!. Hiernaast heb ik 1 van mijn grote dromen mogen verwezenlijken, ik heb samen met Gerrine interactie met een Cheetah gehad (zie foto's). Dit lieve grote poezenbeest is als klein welpje opgegroeid bij mensen in een appartement. Naarmate de cheetah ouder werd, en deze minder snuggere mensen er achter kwamen dat het poezenbeest iets te groot werd voor hun nederige stulpje, is zij opgevangen in dit safaripark. Het mooie van deze ontmoeting was dat Gerrine en ik de enige gegadigden waren en dus 40 minuten de tijd hebben gehad om uitgebreid te kletsen met de ranger en dit prachtige dier.. Een klein eigenwijsje die Cheetah, want mevrouw mocht lopen en liggen wanneer en waar ze zin had ,dit om vrijheid te geven aan haar, wat natuurlijk juist een mooi gegeven is! Ze spinde als een huispoes alleen dan met iets meer decibel :) Een tip die de ranger gaf is dat ALLEEN Cheetah's tam gemaakt kunnen worden als welpje. Dit heeft te maken met het feit dat de Cheetah de mens te groot vindt als prooi, hij jaagt vooral op konijnen en andere kleinere dieren. Dus mocht je een tijger of leeuw willen aaien, deze zijn vaak verdoofd voor toeristen.

Een wat aparte ervaring was de kerk waar wij geweest zijn. We hadden afgesproken met een collega van hier om naar een typisch Zuid-Afrikaanse kerk te gaan. Eenmaal aangekomen op plek van bestemming, was er niemand te bekennen. Omdat we erg nieuwsgierig waren, zijn we toch het kerkje ingelopen. Het rook er behoorlijk naar zwetende mensen en we hoorden harde muziek. Het piepkleine lokaaltje stond vol met mensen die aan het swingen en dansen waren. Plotseling kwam er een meisje over de grond gerold, waarbij kreunen en kreten uit kwamen. Er bleek een demon in haar te zitten die eruit moest worden gehaald. Ze kreeg een blauw deken om haar heen gewikkeld, die volgens ons staat voor kleur van de hemel. Het was apart om te zien maar voelde ons toch niet helemaal op het gemak. We zijn vervolgens swingend (onopgemerkt) vertrokken :)

Verder hebben we nog een lokale markt bezocht, een wijnproeverij gedaan en een park gevonden waar nieuwsgierige eekhoorntjes liepen! Oja en ik en Gerrine zijn ook nog eens sportief lid geworden van de sportschool, gewoon omdat het kan :) Hierover geen uitgebreid verslag, maar een paar leuke pics!

Vandaag was een wat minder fijne dag, omdat ik hier te horen heb gekregen dat mijn oma is overleden. Ik had me er voor mijn vertrek op ingesteld, maar het blijft een gek idee dat ik er niet bij kan zijn voor mijn familie. De reden dat ik vandaag toch een deel van mijn mooie ervaringen deel is omdat een vriend, die een aantal jaar geleden het leven moest verlaten, ooit zei: Vier het leven!. Bij deze wil ik ondanks het verdriet ook het leven vieren waarbij ik met gedachten ook bij mijn familie ben <3

Ik heb jullie nog zoveel te vertellen, maar ik heb nog een aantal weken. Er komt snel een nieuw blog aan met mooie plaatjes!

Heel veel dikke kussen en liefde van mij! X